Komentarze

• 2013-04-12 12:55:53

  Zadane pytanie dotyczyło występowania w programach Tv.
  Odpowiedź Ojca wydaje się nieco odbiegać od tematu. Brak tradycyjnego stroju duchownego w wymienionych krajach jest zrozumiały, ale co z programami , tymi polskimi oczywiście?
  Jeden jezuita, dość często pojawiający się na szklanym ekranie, ZAWSZE występuje w garniturze i koszuli (czasem widać też sweter). Dobrze byłoby, gdyby na pierwszy rzut oka dało się rozpoznać, że osobą udzielającą wywiadu jest kapłan. W tym wypadku szata nie jest ozdobą, ale świadectwem.
  Pozdrawiam
  - Beata -

• 2013-04-13 14:39:11

  Pani Beato, oglądający telewizję Polacy to nie osoby o tych samych zapatrywaniach na życie. Potrzebują czasem świadectwa kogoś, kto wygląda w ich mniemaniu "normalnie". Nie widzę nic złego ani w swetrze ani w garniturze. Nie uważam też, że w dzisiejszych czasach (w Polsce) sutanna jest świadectwem. Często nie kojarzy się z Ewangelią lecz z zakłamaniem i tyranią hierarchii kościelnej. Jezuici są posłani na granice Kościoła i powinni żyć życiem ludzi, do których są posłani, upodabniać się we wszystkim prócz grzechu. A noszenie swetra czy garnituru jeszcze grzechem nie jest. Pozdrawiam
  - Wojciech Żmudziński SJ -

• 2013-04-13 17:35:02

  Oczywiście, że noszenie garnituru czy swetra nie jest grzechem. Ja nic takiego nie napisałam. Dla mnie , podobnie jak dla wielu innych zwyczajnych zjadaczy chleba, sutanna i habit jest czymś ważnym. Jak sądzę dla Autora pytania także.
  Podobnie jak osoba będąca w związku małżeńskim, zakłada na co dzień obrączkę, tak naturalne jest, że osoba konsekrowana nosi strój dla niej właściwy. Oczywiście istnieją także zakony bezhabitowe, ale to zupełnie inna sprawa.
  I chyba myli się Ojciec, jeśli uważa, że jest w stanie upodobnić się we wszystkim (poza grzechem) do osób, do których jest posłany. Wszyscy stanowimy jedno i paradoksalnie to właśnie grzechy mamy najbardziej podobne. Ani sutanna, ani samo powołanie nie uwolni człowieka od skłonności do grzechu. Życie świeckich i duchownych , co wynika ze specyfiki powołania, różni się bardzo. Może to Ojciec odnaleźć na kartach Pisma Świętego, choćby w opisie życia kobiety zamężnej, która stara się przypodobać mężowi, a mąż swej małżonce. (I nie jest to grzech, ale naturalna kolej rzeczy :) Osoba konsekrowana natomiast całkowicie podporządkowuje się Bogu (Nie znaczy to, że rezygnuje ze służby człowiekowi.)
  
  Co do świadectwa. Znam przypadek, kiedy do kleryków ubranych w sutanny, podeszła grupa ogolonych "dresów" i zamiast skojarzyć strój duchowny "z zakłamaniem i tyranią hierarchów"(jak to Ojciec napisał), zaczęli rozmowę na temat powołania do kapłaństwa. Ci na pierwszy rzut oka chuligani, wyrazili podziw swoim rówieśnikom, , że są w stanie zrezygnować z "radości" życia.
  
  Inna rzecz, że zdarzają się sytuacje,kiedy duchowny rozpoznany po stroju, jest obrzucany najgorszymi obelgami. Ale, czy rezygnacja z sutanny jest godnym zachowaniem?
  Jako osoba świecka związana z Kościołem, też doznaję dyskryminacji. Głupie żarty, uśmieszki itp. Także moje dzieci były wielokrotnie wyśmiewane (przez rówieśników i nauczycieli) za swoje zasady, za to, że wierzą i żyją zgodnie z Ewangelią. Nie uważam jednak, by było to powodem do ukrywania swoich przekonań, czy zdejmowania medalika i krzyżyka.
  
  Proszę wybaczyć. Nie piszę tego jako zarzut. Zwyczajnie uważam, że kapłan występujący przed kamerą, udzielający wywiadu, powinien być rozpoznawalny. W moim odczuciu strój duchowny jest świadectwem.
  I warto tak żyć, by sutanna/ habit nie kojarzyły się z zakłamaniem i tyranią hierarchii kościelnej, ale z przynależnością do Chrystusa. Równie dobrze można powiedzieć, że obrączka jest oznaką zdrady małżeńskiej.
  Sutanna to świadectwo i... oznaka odwagi wyznawania wiary.
  Proszę mi wierzyć. Nie jestem odosobniona w swych osądach.
  Pozdrawiam Ojca serdecznie.
  - Beata -

• 2013-04-14 08:10:57

  Pani Beato, szanuję Pani poglądy na strój zakonny choć nie muszę się z nimi zgadzać. Nie chcę też nakłaniać Pani do ich zmiany. Proszę natomiast ze swojej strony szanować także poglądy jezuitów, którzy się z Panią nie zgodzą. Postawione przez Panią w pytanie "dlaczego?" brzmiałoby autentyczniej, gdyby szukała Pani odpowiedzi a nie wyrażała w nim jedynie pretensję, że ktoś nie myśli tak jak Pani i nie postępuje zgodnie z Pani przekonaniem.
  - Wojciech Żmudziński SJ -

• 2015-01-05 15:21:56

  Straszna jest ta obcesowość w stosunku do przyjaźnie nastawionej Pani Beaty. Dobry przykład "zakłamania i tyranii hierarchii kościelnej". Pewnie Pani Beata miałaby większe względy, gdyby była osobą, dla której Jezuici noszą krawaty, a nie wierzącą i praktykującą osobą... Masakra
  - Anna -

Zamieść komentarz

Pola zaznaczone * są obowiązkowe

* Imię:
* Komentarz:
	odśwież obrazek
*Wpisz kod:

Komentarze

• 2013-08-01 19:46:41

  Ilekroć pojawia się temat "sutanny" tylekroć uświadamiam sobie, że to bardzo smutne, kiedy w tak banalny sposób jest ona przez Duchownych zdejmowana... Mówię tu o sytuacji naszej Ojczyzny, gdzie wołanie o widok Księdza w sutannie, czy zakonnika w habicie jest ogromne.
  Zawsze, jak rozmawiam z przyjaciółmi na ten temat da się odczuć pewien mocny, choć niemy wyrzut: "DLACZEGO?!"
  Dlaczego, kiedy potrzeba umocnienia w czasach walki - a którym też jest widok księdza w sutannie czy zakonnika w habicie - to tego umocnienia jest tak niewiele.
  Dla mnie osobiści spotkanie duchownego w stroju duchownym zawsze przynosi pokój, radość i UMOCNIENIE. ZAWSZE...
  Nie mogę zgodzić się z argumentacją, że zdjęcie habitu czy sutanny ułatwia dotarcie do ludzi, którzy są daleko od Kościoła - to właśnie im ona jest najbardziej potrzebna... Prawdą jest, że często sutanna wywołuje frustracje u takich osób, i różnie jest ta frustracja okazywana (czasem wyzwiska, czy otwarty atak), ale ci ludzie właśnie tak proszą o modlitwę i o ratunek z strasznej biedy, w której są... Kiedy osoba duchowna wchodzi do autobusu, sklepu, urzędu, szpitala czy innego publicznego miejsca to siłą rzeczy, wszyscy, którzy są w grzechach ciężkich i odeszli od Boga muszą zrobić sobie rachunek sumienia, czasem zupełnie nieświadomie. Sutanna pokazuje kto przyszedł do tego miejsca, i KOGO reprezentuje ten człowiek...
  Św. Jan od Krzyża napisał: "Jedna tylko myśl ludzka jest więcej warta niż cały świat, dlatego godzien jest jej tylko Bóg". Czy jeśli przez noszenie sutanny choćby jeden człowiek wzniesie, choćby jedną myśl ku Bogu-Miłości, to czy nie warto nosić sutanny całe życie? Albo jeśli noszenie sutanny jakkolwiek pomogłoby komuś, nawet bez naszej wiedzy, w odnalezieniu Boga, to czy nie jest to wystarczająca motywacja, żeby sutannę nosić, a i nawet oddać życie dlatego właśnie, że się ją nosiło?
  - Jan -

• 2013-08-15 14:41:41

  Nie wiem, czy odświeżam stary temat, ale wiem, że Ignacy Loyola na wszelkich zdjęciach jest obecny w jakimś stroju duchownym. Jeśli Jezuici nie wiedzą jak się ubrać, to niech się ubiorą tak, jako podpowiadają im świeccy. Panie Żmudziński, jeśli jedna osoba mówi CI, żeś ciele, to się śmiej. Ale jeśli dwie - to kup sobie siodło. Taka prawda. Nigdy nie widziałem kard Bergoglio w świeckim stroju. Powodzenia.
  - ksiądz Maciej -

• 2015-12-02 08:23:15

  Od porzucenia stroju się zaczyna. Co czy Kogo jeszcze zamierzacie porzucić?
  - Jacek -

• 2018-05-18 17:59:56

  No właśnie gdy czytam komentarze Ojca, to obawiam się, że zbyt szeroko Ojciec patrzy na rzeczywistość, a zbyt mało na wąską drogę do zbawienia, jaką wskazuje sam Jezus Chrystus, zwł. przez Ducha Świętego. Wielu Jezuitów, szczególnie tych, którzy wyjeżdżają na misje, gdy wróci, to głosi niezgodne z naszą wiarą poglądy. Gubią się na nich, bo za bardzo ufają sobie, a za mało Bogu. Przed laty zeszłam z drogi dialogu międzyreligijnego, za natchnieniem Ducha Św., właśnie z powodu tego, czego być tam nie powinno na tym polu w jednym z kościołów jezuickich. I wróciłam już jako osoba powołana do zakonu, ale z prawidłowym rozumieniem dialogu międzyreligijnego, którego zarówno uczy sam Duch Święty, jak i o którym mówią rzeczywiście święci kapłani, co mówiła też nieraz w zatwierdzonych przez KK znanych objawieniach Matka Boża. Tylko trzeba pytać o wszystko Boga, a nie jadąc gdzieś, wchodzić "w te same obrzydliwości", jak to powiedział sam Bóg w Piśmie Świętym. Na szczęście są u Was i wielkiej wiary kapłani, ale niestety niejeden błądzi. A misją KK jest głosić innym Ewangelię, a nie dostosowywać się do Ich wierzeń i tworzyć jakiś wspólny kult. Szanować Ich wiarę i nie narzucać to co innego niż samemu w to wchodzić i niż zaniedbać wskazywania prawdy. Tylko nie można liczyć na siebie, a trzeba stale zwracać się do Boga i czytać to, co pisali święci. Co do samej dyskusji o stroju, to niech przemówi sam Pan Jezus jako najlepszy autorytet - "Orędzia Jezusa do Kapłanów", ks. Ottavio Michelini: "37. SUTANNA - STRÓJ ZGODNY Z POWOŁANIEM
  
  Jezus: Władze kościelne wydały przepisy odnośnie sukni kapłańskiej. Kapłani żyjący w świecie, nie zwracają uwagi na strój zgodny z ich powołaniem. Chcę, by Moi kapłani odróżniali się od ludzi świeckich nie tylko rodzajem doskonałego życia, lecz również zewnętrznie.
  
  Ile to zgorszenia, ile nadużyć i dodatkowych okazji do grzechu!
  
  Jakaż niedopuszczalna wyrozumiałość ze strony tych, którzy mają władzę określania odpowiednich praw! A wraz z władzą mają również obowiązek ochrony tych praw. Dlaczego więc nie zajmują się tym?
  
  Wiem, mieliby wiele kłopotu. Ja nigdy nie obiecywałem nikomu łatwego życia, wygodnego i wolnego od przykrości.
  
  Może obawiają się reakcji przeciwnych? Brak obowiązku noszenia stroju godnego kapłana powoduje coraz większe rozluźnienie.
  
  Na urzędach państwowych i w wojsku wszyscy noszą określony mundur. Wielu kapłanów wstydzi się swego stroju, łamią przepisy i rywalizują ze świeckim sposobem ubierania się.
  
  Jakże bym mógł nie cierpieć z tego powodu? Ten, kto nie jest wiernym w małych rzeczach, nie będzie również i w wielkich.
  
  Cóż powiedzieć potem o sposobie wykonywania Sakramentów przez tylu kapłanów? Na przykład - chodzą do konfesjonału nie raz bez marynarki i bez stuły.
  
  Gdy składacie wizytę komuś godnemu, ubieracie się w garnitur, a przecież Dom Boży jest o wiele godniejszy od jakichkolwiek osób.
  
  Sutanna jest obowiązkowa przy spełnianiu właściwych czynności kapłańskich jak:
  
  nawiedzanie chorych, katechizacja, celebracja Mszy Św., udzielanie Sakramentów. Kto myśli jeszcze o wkładaniu sutanny?
  
  Brak dyscypliny prowadzi do anarchii.
  
  Cóż powiedzieć o kapłanach, którzy nie mają czasu na modlitwę, tak są zajęci niepotrzebnymi sprawami, a pozornie świętymi.
  
  Te próżne zajęcia nie mają duszy, bo nie mają Mojej obecności. A gdzie Mnie nie ma, tam nie ma duchowej płodności.
  
  Natomiast wielu kapłanów ma czas na oglądanie niemoralnych i pornograficznych filmów, pod pretekstem, że trzeba je widzieć, by mieć o nich opinię. Jest to szatańskie usprawiedliwianie się. Kapłani świątobliwi nie pozwalali sobie nigdy na takie niemoralności, dlatego byli zdolni do kierowania duszami", http://www.objawienia.pl/michelini/michel1.html . Z Bogiem.
  - Dorota -

Zamieść komentarz

Pola zaznaczone * są obowiązkowe

* Imię:
* Komentarz:
	odśwież obrazek
*Wpisz kod:

Zadaj pytanie

Zadajesz pytanie do wątku: dlaczego Jezuici w TV używają krawatów

Pola zaznaczone * są obowiązkowe

* Imię i nazwisko:
* Twój E-mail:
* Tytuł/Temat:
* Pytanie:
	Powiadmom mnie na mój adres e-mail o udzielonej odpowiedzi.
	odśwież obrazek
*Wpisz kod: